ഘടനയും പോഷകമൂല്യവും കണക്കിലെടുത്ത് പോഷകങ്ങളെ ആറായി വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു. ജലം, മാംസ്യം, കൊഴുപ്പ്, ധാന്യങ്ങള്, അസംസ്കൃത നാര്, ധാതുക്കള് എന്നിങ്ങനെ. കൂടാതെ ജീവകങ്ങളും ഇവയില് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ശരീര വളര്ച്ചയ്ക്കും മുട്ടയുല്പ്പാദനത്തിനും അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ഒരു പോഷകമാണ് ജലം. കോഴിമുട്ടയില് ഏകദേശം 65 ശതമാനവും മാംസ്യത്തില് 55 ശതമാനവും ജലമാണ്. ശരീരത്തിലുള്ള കൊഴുപ്പ് മുഴുവനും മാംസ്യത്തിന്റെ പകുതിയിലധികവും നഷ്ടപ്പെട്ടാലും ജീവിക്കാം. പക്ഷേ, 10 ശതമാനം ജലം നഷ്ടപ്പെട്ടാല് അത് മരണത്തില് കലാശിക്കുന്നു. ഇതില്നിന്നും ജലത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കാം. സാധാരണയായി കുടിക്കുന്ന വെള്ളവും ഭക്ഷണസാധനങ്ങളിലെ വെള്ളവും ശരീരത്തന്റെ ആവശ്യത്തിന് മതിയാകും. തീറ്റയുടെ അളവ്, സ്വഭാവം, അന്തരീക്ഷ ഊഷ്മാവ്, കോഴിയുടെ തൂക്കം, മുട്ടയുല്പ്പാദനത്തിന്റെ തോത് എന്നിവയനുസരിച്ച് വെള്ളത്തിന്റെ ആവശ്യം കൂടിയും കുറഞ്ഞുമിരിക്കും. ഒരു കോഴിക്ക് ഒരു ദിവസം ഏകദേശം 200 മി.ലി. വെള്ളം വേണ്ടിവരും. വെള്ളം കൊടുക്കാതിരുന്നാല് ആഹരിക്കുന്ന തീറ്റയുടെ അളവ് കുറയുന്നു. മുട്ടയിടുന്ന കോഴിക്ക് വെള്ളം കൊടുക്കാതിരുന്നാല് മുട്ടയുല്പ്പാദനം നിന്നുപോകുകയും അഞ്ചെട്ടു ദിവസത്തിനുള്ളില് അത് ചത്തുപോകുകയും ചെയ്യുന്നു.
മാംസ്യങ്ങള്
കോഴികളുടെ തൂക്കത്തിന്റെ ഏതാണ്ട് 21 ശതമാനവും മുട്ടയുടെ 13 ശതമാനവും മാംസ്യമാണ്. ഏകദേശം 23 അമൈനോ അമ്ലങ്ങള് വ്യത്യസ്തമായ ക്രമത്തിലും അനുപാതത്തിലും കോര്ത്തിണക്കിയതാണ് വിവിധതരം മാംസ്യങ്ങള്. ശരീരത്തില് നിര്മ്മിക്കാത്ത അമൈനോ അമ്ലങ്ങളെ അനിവാര്യ അമൈനോ അമ്ലങ്ങള് എന്നു പറയുന്നു. ഭക്ഷ്യമാംസ്യങ്ങളുടെ പോഷകമൂല്യം നിര്ണ്ണയിക്കുന്നത് ശരീരത്തിന് ആവശ്യമുള്ള അമൈനോ അമ്ലങ്ങള് പ്രദാനം ചെയ്യുന്നതിനുള്ള അവയുടെ കഴിവിനെ ആശ്രയിച്ചാണ്. പോഷകങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില് ഒരു പ്രമുഖ സ്ഥാനമാണ് മാംസ്യത്തിനുള്ളത്. ശരീരത്തിന്റെ വളര്ച്ചയ്ക്കും സംരക്ഷണത്തിനും ഉല്പ്പാദനപ്രക്രിയകള്ക്കും മാംസ്യം ആവശ്യമാണ്. കോഴികളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം മാംസ്യത്തിന്റെ അളവും മേന്മയും പ്രാധാന്യമര്ഹിക്കുന്നു. ലൈസിന്, മിത്യയോണിന്, സിസ്റ്റിന് തുടങ്ങിയ അനിവാര്യ അമൈനോ അമ്ലങ്ങള് തീറ്റയില് വേണ്ടത്ര ഉണ്ടായിരുന്നാല് മാത്രമേ ശരിയായ വളര്ച്ചയും മുട്ടയുല്പ്പാദവും നടക്കുകയുള്ളൂ. സസ്യജന്യമാംസ്യങ്ങളില് ഒന്നോ അതിലധികമോ അനിവാര്യ അമൈനോ അമ്ലങ്ങളുടെ കമ്മി കണ്ടുവരുന്നതിനാല് അവ പോഷകമൂല്യം കുറഞ്ഞവയാണ്. ഈ കുറവ് പരിഹരിക്കുന്നതിന് ജന്തുജന്യമാംസ്യങ്ങള് തീറ്റയില് ചേര്ക്കുന്നു. മാംസ്യത്തിന്റെ അളവിലും മേന്മയിലുമുള്ള കുറവ് വളര്ച്ച മുരടിപ്പിക്കുകയും മുട്ടയുല്പ്പാദനം കുറയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. കൂടുതല് രൂക്ഷമായാല് മുട്ടയുല്പ്പാദനം പാടേ നിന്നുപോകുന്നു. നിറമുള്ള തൂവലുകളുള്ള കോഴികളുടെ തൂവലിന്റെ നിറം പോകുന്നത് ലൈസിന്, മിത്യയോണിന് തുടങ്ങിയ അമൈനോ അമ്ലങ്ങളുടെ കുറവുകൊണ്ടാണ്.
തീറ്റയില് ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട പോഷകങ്ങളാണ് ധാന്യങ്ങളും കൊഴുപ്പും. ഇവയാണ് ശരീരത്തിനാവശ്യമുള്ള ഊര്ജ്ജം പ്രദാനം ചെയ്യുന്നത്. അസംസ്കൃത നാര് ദഹിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള കഴിവ് കോഴികളില് തുലോം കുറവാണ്. ധാന്യങ്ങളെക്കാളും മാംസ്യതതെക്കാളും 2 � ഇരട്ടി ഊര്ജ്ജം കൊഴുപ്പില് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അന്നജത്തിന്റെ അളവ് വളരെ കുറവാണെങ്കിലും മിക്ക തീറ്റ സാധങ്ങളിലും ഇവ ധാരാളമായി കാണുന്നു. അധികോര്ജ്ജം കൊഴുപ്പായി ശരീരത്തില് ശേഖരിക്കും. കൊഴുപ്പില് ധാരാളമായി കൊഴുപ്പലേയ ജീവകങ്ങളും അനിവാര്യ ഫാറ്റി അമ്ലങ്ങളും കണ്ടുവരുന്നു. ചില ധാതുക്കളുടെയും ജീവകങ്ങളുടെയും ആഗിരണത്തിനും ചില പ്രധാനപ്പെട്ട അവയവങ്ങള്ക്ക് സംരക്ഷണമായും കൊഴുപ്പ് ഉപകരിക്കുന്നു. അനിവാര്യ ഫാറ്റി അമ്ലങ്ങളുടെ അഭാവം മൂലം വളര്ച്ച മന്ദീഭവിപ്പിക്കുന്നു. ചിലപ്പോള് കോഴികള് ചത്തുപോകും. ചിലപ്പോള് തൂവലുകളുടെ വളര്ച്ച കുറയും. ഈ അമ്ലങ്ങള് അധികമായി തീറ്റയില് ചേര്ത്താല് ജീവകം ഇ യുടെ ആവശ്യം വളരെ വര്ധിക്കുന്നു.
ധാതുക്കള്
ശരീരത്തിലെ എല്ലുകളുടെ വളര്ച്ചയ്ക്കും മറ്റു രാസപ്രവര്ത്തനങ്ങള്ക്കും മുട്ടയുല്പ്പാദനത്തിനും ധാതുക്കള് ആവശ്യമാണ്. ഇവയില് പ്രധാനമായവ കാല്സിയം, ഫോസ്ഫറസ്, സോഡിയം, പൊട്ടാസിയം, മാംഗനീസ്, സിങ്ക്, അയഡിന്, ഇരുമ്പ്, ചെമ്പ്, സെലീനിയം മുതലായവയാണ്. മറ്റു പോഷകങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് ഇവയുടെ ആവശ്യം പരിമിതമാണെങ്കിലും അഭാവം കോഴികളുടെ ആരോഗ്യത്തെയും ഉല്പ്പാദനത്തെയും സാരമായി ബാധിക്കുന്നു. കോഴിയുടെ ശരീരത്തില് 3-4 ശതമാനവും കോഴിമുട്ടയില് 10 ശതമാനവും ധാതുക്കളാണ്. എല്ലില് പ്രധാനമായും കാല്സിയം, ഫോസ്ഫറസ്, മഗ്നീഷ്യം എന്നിവയാണുള്ളത്. മുട്ടത്തോട് കാല്സിയം കാര്ബണേറ്റ് ആണ്. മാംസപേശികളുടെ പ്രവര്ത്തനത്തിന് കാല്സിയം, പൊട്ടാസിയം എന്നിവ വേണം. രക്തത്തിലുള്ളത് പ്രധാനമായും ഇരുമ്പ്, ചെമ്പ്, ക്ലോറിന് എന്നിവയാണ്. ശരിയായി എല്ലുകള് വളരുന്നതില് മാംഗനീസ് ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. അയഡിന് ഇല്ലാതായാല് തൈറോയിഡ്ഗ്രന്ഥിയുടെ പ്രവര്ത്തനം തകരാറിലാകും. സെലീനിയവും ജീവകം ഇയും കൂടി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ധാതുക്കളുടെ അഭാവം കണ, പെറോസിസ് തുടങ്ങിയവ പല രോഗങ്ങള്ക്കും മുട്ടയുടെ തോടിന്റെ ദൂഷ്യങ്ങള്ക്കും കാരണമാകുന്നു. മുട്ട വിരിയുന്നതിനും ആരോഗ്യമുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളുണ്ടാകുന്നതിനും ധാതുക്കള് അത്യാവശ്യമാണ്.
ജീവകങ്ങള്
ജീവകങ്ങളെ കൊഴുപ്പില് ലയിക്കുന്നവയെന്നും വെള്ളത്തില് ലയിക്കുന്നവയെന്നും രണ്ടായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇതില് ആദ്യത്തേത്തില് ജീവകം എ,ഡി,ഇ,കെ എന്നിവയും രണ്ടാമത്തേതില് ബി-കോംപ്ലക്സും സിയും ഉള്പ്പെടുന്നു. ജീവകങ്ങള് വളര്ച്ചയ്ക്കും മുട്ടയുല്പ്പാദനത്തിനും ആരോഗ്യം നിലനിര്ത്തുന്നതിനും കൂടാതെ തൂവലുകളുടെ നിറത്തിനും വളര്ച്ചയ്ക്കും ആവശ്യമാണ്. ഇവയില് ജീവകം ഡി ശരീരത്തില് നിര്മ്മിക്കുന്നതിന് കോഴികള്ക്ക് കഴിയും. സൂര്യപ്രകാശം നേരിട്ട് ശരീരത്തില് പതിച്ചാല് ജീവകം ഡി ശരീരത്തില്ത്തന്നെയുണ്ടാകുന്നു. കൂട്ടിലിട്ട് വളര്ത്തുന്നവയ്ക്ക് ജീവകം ഡിയും മേല്പ്പറഞ്ഞ മറ്റ് ജീവകങ്ങളും തീറ്റയിലുണ്ടായിരിക്കണം. അവയുടെ അഭാവത്തില് പല കമ്മിരോഗങ്ങളും കണ്ടുവരുന്നു. ജീവകം എ കണ്ണ്, ശ്വാസോച്ഛ്വാസത്തിനുള്ള അവയവങ്ങള്, ദഹനേന്ദ്രിയങ്ങള് എന്നിവയുടെ ആരോഗ്യത്തിനും രോഗങ്ങളെ ചെറുക്കുന്നതിനും ആവശ്യമാണ്. മുട്ടയിലെ ഈ ജീവകത്തിന്റെ അളവ് തീറ്റയിലെ ജീവകത്തെ അനുസരിച്ച് കൂടിയും കുറഞ്ഞുമിരിക്കുന്നു. ഈ ജീവകം കുറവുള്ള കൊത്തുമുട്ട വിരിയുകയില്ല. വിരിഞ്ഞാല്തന്നെയും കുഞ്ഞുങ്ങള് ആരോഗ്യമില്ലാത്തവയായിരിക്കും. ജന്തുജന്യ തീറ്റസാധനങ്ങളിലുള്ള ജീവകം ഡി ആണ് കോഴികള്ക്ക് ഉപയോഗമായിട്ടുള്ളത്. ചെറുകുഞ്ഞുങ്ങളില് ഈ ജീവകത്തിന്റെ അഭാവം കണരോഗം ഉണ്ടാകുവാന് കാരണമാകുന്നു. മുട്ടയിടുന്ന കോഴികളില് മുട്ടത്തോടിന്റെ ദൂഷ്യങ്ങള്ക്ക് ഇടയാക്കുന്നു. കാല്മുട്ടിനു വീക്കം, നടക്കാനുള്ള പ്രയാസം എന്നിവയും ഈ ജീവകത്തിന്റെ കുറവുകൊണ്ടുണ്ടാകുന്നു. ജീവകം ഇ വംശോല്പ്പാദനത്തിനുള്ള അവയവങ്ങളുടെയും തലച്ചോറിന്റെയും ആവശ്യമാണ്. ജീവകം കെ രക്തം കട്ടപിടിക്കുന്നതിന് സഹായിക്കും.
ബി കോംപ്ലക്സില്പ്പെട്ട ജീവകങ്ങളില് പ്രധാനമായവ ബി1, ബി2, ബി12, ഫോളിക് ആസിഡ്, പാന്റോതെനിക് ആസിഡ്, ബയോട്ടിന് എന്നിവയാണ്. ഇവയില് ചിലതെല്ലാം പോഷകങ്ങളുടെ ഉപാപചയത്തിന് വേണ്ടതാണ്. മറ്റു ചിലത് എന്സൈമുകളുടെ ഘടനയിലുള്ളവയാണ്. വേറെ ചിലത് രക്തമുണ്ടാക്കുന്നതിനും എല്ലുകളുടെ വളര്ച്ചയ്ക്കും നാഡീവ്യൂഹത്തിന്റെ പ്രവര്ത്തനത്തിനും വേണ്ടവയാണ്. മുട്ട വിരിയുന്നതില് പല ബി ജീവകങ്ങളും പ്രധാന പങ്കുവഹിക്കുന്നു. ബി വര്ഗത്തില്പ്പെട്ട ജീവകങ്ങളുടെ അഭാവം മൂലം വളര്ച്ച മന്ദീഭവിക്കുന്നു. ചില സമയത്ത് തളര്ച്ച, വിളര്ച്ച, കാലുകളുടെ വീക്കം, ബലക്കുറവ്, മുട്ടയുല്പ്പാദനത്തില് കുറവ്, മുട്ട വിരിയാതിരിക്കല് എന്നിവയ്ക്കും കാരണമാകുന്നു. പച്ചപ്പുല്ല്, ധാന്യങ്ങള്, തവിട്, പാല്, മല്സ്യ എണ്ണകള്, മീന്പൊടി എന്നിവയിലെല്ലാം ധാരാളം ബി ജീവകങ്ങള് അടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.
മേല് പ്രസ്താവിച്ചതില്നിന്ന് കോഴികളുടെ ആരോഗ്യത്തിലു ഉല്പ്പാദനത്തിലും പോഷകങ്ങള്ക്കുള്ള പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കാം. മിക്കവാറും ചെറിയ തോതിലുള്ള കമ്മി, രോഗകാരണമാകുന്നില്ലെങ്കിലും ആദായകരമായ കോഴിവളര്ത്തലിന് ഇത് ദോഷകരമാണ്. അതുകൊണ്ട് കോഴികള്ക്ക് അവയുടെ വര്ഗവും പ്രായവും കണക്കിലെടുത്ത് വേണ്ടതായ സമീകൃതാഹാരം തെരഞ്ഞെടുക്കുവാന് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം.
തീറ്റമിശ്രിതമുണ്ടാക്കല്
നമ്മുടെ രാജ്യത്തെ മിശ്രിതതീറ്റ വ്യവസായത്തിന് ഏകദേശം 30 വര്ഷത്തെ കാലപ്പഴക്കമേ ഉള്ളൂ. വിവിധതരം തീറ്റസാധനങ്ങള് അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന പോഷകങ്ങളുടെ അളവും ഘടനയുമറിഞ്ഞാല് മാത്രമേ അവ ഉപയോഗിച്ച് സമീകൃതാഹാരം ക്രമപ്പെടുത്തുവാന് സാധിക്കുകയുള്ളൂ. ഒരു തീറ്റ വസ്തുവിലും ശരീരത്തിനുവേണ്ട പോഷകങ്ങള് മുഴുവനും വേണ്ടത്ര തോതില് ഇല്ലാത്തതിനാല് പല തീറ്റസാധനങ്ങളും കൂട്ടികലര്ത്തി സമീകൃതാഹാരം നിര്മ്മിക്കുന്നു. തീറ്റസാധനങ്ങളില് അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന പോഷകങ്ങളുടെ അളവിലും ഘടനയിലും വ്യത്യാസമുണ്ട്. തീറ്റകളെ മാംസ്യത്തിനുവേണ്ടിയുള്ളവ, ഊര്ജ്ജത്തിനുവേണ്ടിയുള്ളവ, ധാതുക്കള്, ജീവകങ്ങള് എന്നിവ പ്രദാനം ചെയ്യുന്നവ എന്നിങ്ങനെ തരംതിരിക്കാം. സസ്യങ്ങളില്നിന്ന് കിട്ടുന്നതില് കടലപ്പിണ്ണാക്കിലാണ് ഏറ്റവും കൂടുതല് മാംസ്യം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്. എള്ളിന്പിണ്ണാക്കിലെ മാംസ്യം ഗുണത്തില് മെച്ചമാണ്. തീറ്റമിശ്രിതമുണ്ടാക്കുമ്പോള് ചെറിയ തോതില് ജന്തുമാംസ്യങ്ങള് അടങ്ങിയ തീറ്റവസ്തുക്കള് ചേര്ക്കുന്നു.
ഊര്ജ്ജത്തിനുവേണ്ടി ധാന്യങ്ങളും കൊഴുപ്പും ഉപയോഗിക്കുന്നു. കോഴിത്തീറ്റയിലെ പ്രധാന ഘടകം ധാന്യങ്ങളും അവയുടെ ഉപോല്പ്പന്നങ്ങളുമാകുന്നു. മഞ്ഞച്ചോളം, അരി, ഗോതമ്പ് ഇവയുടെ തവിട് എന്നിവ ധാരാളമായി കോഴിത്തീറ്റയില് ഉള്പ്പെടുത്താം. മനുഷ്യാഹാരത്തിന് ഉതകാത്തതും അതേസമയം പൂപ്പല് കയറാത്തതുമായ അരി, ഗോതമ്പ് എന്നിവയും കോഴിത്തീറ്റയില് ചേര്ക്കാവുന്നതാണ്. അസംസ്കൃതനാര് ഉപയോഗിക്കുവാനുള്ള കഴിവ് കോഴികള്ക്കില്ലാത്തതിനാല് ഉമിയില്ലാത്ത തവിട് തെരഞ്ഞെടുക്കുവാന് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കണം. തൊണ്ടുകളഞ്ഞുണക്കിയ ഉണക്കക്കപ്പയും ഊര്ജ്ജത്തിനായി തീറ്റയില് ചേര്ക്കാം. തീറ്റമിശ്രിതത്തില് ഇത് 25 ശതമാനത്തില് അധികം കലര്ത്തിയാല് വളര്ച്ച മുരടിക്കും.
മൃഗക്കൊഴുപ്പ്, സസ്യഎണ്ണകള് എന്നിവ ഊര്ജ്ജത്തിനായി തീറ്റയില് ചേര്ക്കാം. ഇറച്ചിക്കുവേണ്ടി വളര്ത്തുന്ന കോഴികളുടെ തീറ്റയിലാണ് കൊഴുപ്പ് ഉപയോഗിച്ചു കാണുന്നത്. 1-8% വരെ കൊഴുപ്പ് ഉപയോഗിക്കുന്നതില് തെറ്റില്ല. പക്ഷേ, കൊഴുപ്പ് ചേര്ത്ത തീറ്റ വേഗത്തില് കേടുവരുന്നു. സാധാരണയായി ഉപയോഗിക്കുന്ന തീറ്റവസ്തുക്കളില് അതായത് പിണ്ണാക്കുകള്, ഉണക്കമല്സ്യം എന്നിവയില് ആവശ്യമുള്ളത്ര കൊഴുപ്പ് ഉണ്ട്.
ധാതുക്കള്ക്കായി ധാതുമിശ്രിതങ്ങള്, കക്ക, ചുണ്ണാമ്പുകല്ല് എന്നിവ ഉപയോഗിക്കാം. കോഴിക്കായി പ്രത്യേകം തയാറാക്കിയിട്ടുള്ള ധാതുമിശ്രിതങ്ങള് വാങ്ങുന്നതില് ശ്രദ്ധിക്കണം. കോഴികളുടെ വളര്ച്ചയ്ക്കും ഉല്പ്പാദനത്തിനുംവേണ്ട പ്രത്യേക ആവശ്യങ്ങള് മുന്നിര്ത്തിയാണ് ഇവയുടെ ധാതുമിശ്രിതങ്ങള് നിര്മ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്.
ജീവകങ്ങള്ക്കായി മിശ്രിതതീറ്റയില് മിക്കപ്പോഴും ജീവകം എ, ബി2, ഡി3 എന്നിവയുടെ മിശ്രിതം ആണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. ഈ ജീവകങ്ങളുടെ കമ്മിയാണ് സാധാരണയായി അനുഭവപ്പെടാറ്. മറ്റു ജീവകങ്ങള് കോഴികള്ക്ക് കൊടുക്കുന്ന തവിട്, ഉണക്കമല്സ്യം, പച്ചപ്പുല്ല്, പച്ചില എന്നിവയില്നിന്ന് കിട്ടുന്നു.
ഇവയ്ക്കെല്ലാം പുറമേ ചില പ്രത്യേകതരം മരുന്നുകളും ആന്റിബയോട്ടിക്കുകളും മറ്റും തീറ്റമിശ്രിതങ്ങളില് ചേര്ത്തുവരുന്നു. കോഴികളില് കാണുന്ന രക്താതിസാരം എന്ന രോഗം ചെറുക്കുന്നതിനായി സ്റ്റാര്ട്ടര് തീറ്റയില് കോക്സീഡിയോസ്റ്റാറ്റ് കലര്ത്തുന്നു. വളര്ച്ചയെ സഹായിക്കുന്നതിനും രോഗപ്രതിരോധത്തിനുമായി ചിലതീറ്റകളില് ആന്റിബയോട്ടിക്കുകള്, ആര്സെനിക്കല്സ് എന്നിവയും ചേര്ക്കുന്നു. കൂടാതെ തീറ്റ കേടുവരാതിരിക്കുന്നതിന് ആന്റി ഓക്സിഡന്റ്, കുമിള്നാശിനികള് എന്നിവയും തീറ്റയില് ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്.
നമ്മുടെ രാജ്യത്തെ BIS (ബ്യൂറോ ഓഫ് ഇന്ത്യന് സ്റ്റാന്ഡാന്ഡ്സ്) ന്റെ കണക്കനുസരിച്ചാണ് ഈ തീറ്റമിശ്രിതം നിര്മ്മിക്കുന്നത്. ചെറിയ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ തീറ്റയില് ചുരുങ്ങിയത് 20 ശതമാനവും വളരുന്ന കോഴികളുടെ തീറ്റയില് 16 ശതമാനവും മുട്ടയിടുന്ന കോഴികളുടെ തീറ്റയില് 18 ശതമാനവും മാംസ്യം അടങ്ങിയിരിക്കണം. ഊര്ജ്ജം, ധാതുക്കള്, ജീവകങ്ങള് എന്നിവയും എത്ര വീതം ഓരോ തീറ്റയിലും ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്നും BIS രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.
കേരളത്തില് ലഭ്യമാകുന്ന തീറ്റസാധനങ്ങള് ഉപയോഗിച്ച് താഴെ പറയുന്ന രീതിയിലും അനുപാതത്തിലും മുട്ടയിടുന്ന കോഴികള്ക്കായി തീറ്റ ഉണ്ടാക്കാം.
താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന 100 കി.ഗ്രാം തീറ്റയില് 25 ഗ്രാം വിറ്റാമിന് മിശ്രിതം (ജീവകങ്ങള് എ, ബി, ഡി3 എന്നിവ അടങ്ങിയ മിശ്രിതം) ചേര്ക്കണം. ഉല്പ്പാദനക്ഷമതയുടെയും ലാഭത്തിന്റെയും കോണുകളിലൂടെ നോക്കിയാല് കൂടുതല് കോഴികളെ വളര്ത്തുന്നവര് തീറ്റ സ്വയം ഉണ്ടാക്കുന്നതായിരിക്കും ഉത്തമം.
തീറ്റമിശ്രിതം ഉണ്ടാക്കുമ്പോള് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങള്
1. കലര്പ്പിലാത്ത, പൂപ്പലില്ലാത്ത നല്ല തീറ്റ സാധനങ്ങള് തെരഞ്ഞെടുക്കുക.
2. ഓരോ തരം കോഴിക്കും വേണ്ടതായ തീറ്റുയുടെ ചേരുവകള് പ്രത്യേകം തയാറാക്കുക.
3. തീറ്റസാധനങ്ങള് വേണ്ടതുപോലെ പൊടിച്ചു കലര്ത്തുക
4. ധാതുമിശ്രിതങ്ങള്, ജീവകങ്ങള്, മരുന്നുകള് എന്നിവ വേണ്ട തോതില് എടുത്ത് തവിട് തുടങ്ങിയ തീറ്റസാധനങ്ങളില് നല്ലതുപോലെ കലര്ത്തിയതിനുശേഷം വേണം മറ്റു തീറ്റസാധനങ്ങളും കൂടി കലര്ത്തുവാന്.
5. വേണ്ടപോലെ പരുവപ്പെടുത്തിയ തീറ്റ പ്രത്യേകം ചാക്കുകളിലാക്കി, പേരെഴുതി ഈര്പ്പം തട്ടാത്തതും എലി, അണ്ണാന് എന്നിവയുടെ ഉപദ്രവം ഇല്ലാത്തതും വൃത്തിയുള്ളതുമായ സ്ഥലത്ത് സൂക്ഷിക്കണം.
6. അധികം നാള് തീറ്റസാധനം സൂക്ഷിച്ചാല് അവയിലെ ജീവകങ്ങള് നഷ്ടപ്പെടുന്നതുകൊണ്ട് പല പ്രാവശ്യമായി തീറ്റയുണ്ടാക്കുന്നത് ഉത്തമം.
തീറ്റയുടെ അളവ്
കോഴിക്ക് സാധാരണയായി ഇഷ്ടംപോലെ തീറ്റകൊടുക്കുന്നു. അതില്നിന്ന് അവ ആവശ്യത്തിനുള്ളത് മാത്രം കഴിക്കുന്നു. കോഴികള് ഊര്ജ്ജത്തിനുവേണ്ടി തിന്നുന്നു എന്നാണ് പറയുന്നത്. അതായത് അവ ക്ലിപ്ത അളവ് ഊര്ജ്ജം ലഭിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി തിന്നുന്നു. ഊര്ജ്ജം അധികമുള്ള തീറ്റയാണെങ്കില് അവ താരതമ്യേന കുറച്ചു മാത്രമേ തിന്നൂ. ഊര്ജ്ജം കുറവാണെങ്കില് വേണ്ട തീറ്റുടെ അളവ് ക്രമപ്പെടുത്തുവാന് അവയ്ക്ക് കുറച്ചെല്ലാം സാധിക്കുന്നു. ഈ കഴിവ, ചെറിയ കോഴികളിലും മുട്ടയിടുന്ന കോഴികളില് 40 ആഴ്ച പ്രായംവരെയും ആണ് കൂടുതലായി കാണുന്നത്. ഈ പ്രായത്തിനുശേഷം മിക്ക കോഴികളും ശരീരത്തില് കൊഴുപ്പ് ശേഖരിക്കുവാന് തുടങ്ങുന്നു. അതായത് അവ ആവശ്യത്തിലധികം തിന്നുന്നു എന്നര്ത്ഥം. ഇറച്ചിക്കോഴികളില് പ്രത്യേകിച്ച് അധിക ഭക്ഷണം ഒരു സ്വഭാവമായി കാണാം. ഒരു തീറ്റയില്നിന്നും മറ്റൊരു തീറ്റയിലേക്ക് പെട്ടെന്നുള്ള മാറ്റം കോഴികളുടെ ഉല്പ്പാദനക്ഷമതയെ പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുന്നു എന്നതുകൊണ്ട് ഈ മാറ്റം ക്രമേണ ആയിരിക്കണം.
കാലാവസ്ഥയിലെ മാറ്റങ്ങള് തീറ്റയുടെ അളവിനെ ബാധിക്കുന്നുണ്ട്. ചൂടുകാലത്ത് കോഴികള് കുറച്ചു മാത്രമേ തീറ്റ തിന്നുകയുള്ളൂ. വെള്ളം കൊടുക്കാതിരുന്നാല് തീറ്റയുടെ അളവ് കാര്യമായി കുറയും. ചൂടുകാലത്ത് തണുത്ത വെള്ളം, മോര് എന്നിവ കോഴികള്ക്ക് കുടിക്കുവാന് കൊടുക്കുന്നത് നല്ലതാണ്. മുട്ടയിടുന്ന ഒരു കോഴി പ്രതിദിനം ഏകദേശം 100-110 ഗ്രാം തീറ്റ ഭക്ഷിക്കുന്നു. ചെറിയ കുഞ്ഞങ്ങള് 8 ആഴ്ചവരെ ഏകദേശം 1.5 കിലോ ഗ്രാമും വളരുന്നവ 20 ആഴ്ചവരെ ഏതാണ്ട് 6 കി.ഗ്രാമും തീറ്റ തിന്നുന്നു. മുട്ടയിടുന്ന ഒരു കോഴി ഒരു കൊല്ലം ഏകദേശം 36 കി.ഗ്രാം ആഹാരം കഴിക്കുന്നതായി കണ്ടിരിക്കുന്നു. മോശമായ തീറ്റയാണ് തീറ്റയുടെ അളവ് വര്ധിപ്പിക്കുന്നത്.